Na lea da campaña (sempre andamos nela), os nosos políticos sacan a lingua a pacer. E velaí que uns din e outros retrucan e os primeiros volven e os outros revolven e así sucesivamente. Non dará chegado o día que metan a lingua no caldo. A deles, non o idioma.Refírome con este exordio ás noticias que deixo enlazadas. Unha atopámola en Vieiros e a outra no Galicia Hoxe.
Non concordamos, así e todo, co político socialista: no país si hai conflitividade lingüística. A proba máis evidente está na lea (mágoa que só sexa verbal) que sosteñen os políticos. ¿E que podemos dicir deses grupos que se asocian contra o plan de normalización? Chégalles só coa sospeita de que se poña en marcha un proceso de nivelación de linguas cooficiais para que se queixen da "coacción". ¿E que se agacha debaixo de etiquetas como "bilingüismo cordial"? Pois sinxelamente a corrección política de mensaxes como "voute deixar morrer de inanición mellor que meterche un escopetazo".
Se repasamos a historia, veremos que abandeirando o abafamento da lingua sempre houbo máis dun político (con poder, claro).
O demais son morondangas. Hai quen ten escrito o epitafio: "Entre todos la mataron y ella sola se murió".
Que Deus nos atope sorrintes.
(A imaxe é de http://seriewikin.serieframjandet.se/index.php/Hagbard_Handfaste. O personaxe do funil na cabeza é o meu diplomático favorito.)
Ningún comentario:
Publicar un comentario