22.1.14

Unha carta de Umberto Eco

Umberto Eco. Foto: l'Espresso
Este pasado Nadal o xornal italiano l'Espresso pediulles a recoñecidas personalidades do mundo da cultura e do pensamento unha carta dirixida a algunha persoa querida que recollese os seus mellores desexos para o novo ano 2014. O recoñecido semiólogo e novelista Umberto Eco diríxelle a carta ao seu netiño. O escrito non deixa o lector indiferente; mesmo algún deles se ten indignado por comparanzas desafortunadas do intelectual (abonda con ver os comentarios).
Imaxe: l'Espresso
Así e todo, a carta contén interesantes consellos didácticos. E neste sentido está recollida e comentada na páxina MetaDidattica. O consello é antigo e resúmese nunha sinxela frase:

--Benquerido netiño, aprende de memoria.

Non se trata, asegura Eco, dunha recomendación de vello rosmón que se leva mal cos trebellos dixitais. Tales trebellos velaí están para seren usados por mozos e anciáns; facilitan a vida e axudan a atopar a información nun lóstrego. Pero non saben distinguir entre o útil e esterco informativo. Non poden substituír o cerebro nin o coñecemento.
O autor da carta quere advertir ao seu neto dunha enfermidade da que adoecen os mozos dos nosos tempos: a perda da memoria. E non se refire soamente a perda do gusto por meter cousas na cabeza, senón tamén a perigosa ignorancia de non querer saber das cousas que sucederon antes de nacermos e que están a condicionarnos a vida: "porque moitas veces aquilo que aconteceu antes explica por que certas cousas suceden hoxe". Eco concibe a memoria como un músculo que cómpre exercitar para non virar en idiotas.
Salto aquí os pequenos detalles, que Umberto Eco podería levar ata o infinito. Considero precioso o remate da carta: cando o neto chegue a vello, o exercicio da memoria teralle permitido vivir miles de vidas porque o que se aprende deste xeito converte ao estudante nunha sorte de protagonista dos feitos que estuda.
Non obstante o dito, sabemos de xente que considera o gusto por aprender como vicio de dexenerados. E tamén sabemos que existen gobernantes, noutras partes do mundo, que prefiren bueyes que aren y no gente que lea. O que non sabemos é se o consello de Eco pode terse en consideración nunha ensinanza de calidade.
Abur e sentidiño.

21.1.14

Premio Dardos

Hai uns días recibimos a sorpresa deste agasallo que nos fai  Antonio Martínez, administrador do blog Iniciarte.Agradecémolo e aceptámolo con moita ilusión, especialmente por vir de onde vén.Somos seguidores de Iniciarte: representa para nós unha fonte de formación en arte e, sobre todo, un agasallo para os ollos.
Imos, xa que logo, a facer os deberes do agradecemento. Énos grato recoñecer "a creatividade, o esforzo e a dedicación para acadar unha calidade de contidos" destes blogs que relacionamos por orde alfabética:


Grazas por compartirdes emocións e coñecementos, polo gusto da lectura, polo amor á lingua e a todo canto nela poidamos expresar.

4.1.14

Xosé María Díaz Castro. Letras 2014. Achegas na rede

Xosé María Díaz Castro
Imaxe: RAG
Designación da RAG


Sobre o autor e a obra