 |
| Imaxe: Librería Andel |
Persoeiros da cultura, do país e de fóra, reúnense nesta obra para homenaxear o escritor Xosé Neira Vilas e a súa criatura máis universal, Balbino, con motivo do 50º aniversario de Memorias dun neno labrego. Da lectura longa e entretida deste volume que recolle análises, experiencias e opinións sobre autor e obra, o lector aprende que:
- o propio autor é un balbino máis;
- o personaxe vén sendo o epítome do emigrante e da aldea global;
- Balbino é da estirpe dos bos e xenerosos; un rapaz con conciencia de clase que sabe da falta de compango; un labrego, exemplar da cultura labrega porque lles lembra aos gandeiros de onde veñen; un labrego que esperta o orgullo de sentirse tal; un labrego que eleva a fala á dignidade que merece;
- Balbino é un neno dun país sen as escolas necesarias para os que teñen devezo por aprender; escolas que non falan a lingua ágrafa que os nenos maman;
- a lingua é un cordón umbilical que une á Terra, sobre todo se se está lonxe;
- Balbino describe unha época e unha Terra moi próxima aos que lles tocou vivilas e converteu unha aldea en universal. As súas memorias son unha radiografía etnográfica natural e auténtica (Avelino Muleiro);
- as súas reflexións valen para calquera neno de calquera tempo e lugar. para el, vivir e pensar son dous aspectos indisociables da persoa;
- Balbino apréndenos outro xeito de ollar. Un exemplo de amor á Terra (Marcos Seixos), que reclama os dereitos humanos na súa lingua;
- Balbino vén sendo a representación de cada Ninguén, unha “gratificación na autoestima” (Baldomero Iglesias).
Falan da obra
- Presentación do libro Homenaxe a Neira Vilas e a Balbino, na páxina da biblioteca Neira Vilas (Vigo).
- Presentación da obra Homenaxe a Neira Vilas e a Balbino, na páxina de Consellería de Educación.
Avelino Muleiro (coord.), Homenaxe a Neira Vilas e a Balbino. Vigo, Ir Indo, 2013.
