Confeso que Bélxica é ¿un país? que me cae instintivamente simpático. Por riba, as xentes que andamos por este instituto de nivel europeo (non son eu quen o di) temos aínda outras razóns para tal sentimento: lembrade polo menos a dous nativos que impartiron clase no centro. A maior abondamento: un, flamengo de fala; e a outra, francófona (ou ó revés, xa non me lembro ben).Sobre a situación lingüística en Bélxica tamén atoparedes un artigo publicado na revista Perfil, e escrito por quen coñecía a situación de primeira man.
Hoxe tropezo con dous artigos nun xornal francés que non deixan de aqueloutrarme. Non polo que estea a pasar en Bélxica, que é un país civilizado, senón polo que podería significar para nós unha situación semellante.
Prégovos ós bachareis que os leades e, de paso, xuntádelos co que xa tedes sobre "lingua e sociedade".
Os artigos ós que me refiro son: Yves Leterme pête les plombs (encore) e mais Yves Leterme, le politicien qui tient parole. O primeiro é máis interesante dende o punto de vista lingüicida. Ambos os dous artigos veñen citados no periódico francés Libération.
¿Cando deixarán os políticos de ter lingua de zapatilla?
Aburiño e regaládevos, como dixo C.
Ningún comentario:
Publicar un comentario