¿Xulgado pola fala?

¿Que ten de estraño ser xulgado pola fala? Contamos con antecedentes. Se nós mesmos temos noxo do acentiño, ¿por que habían ser os estraños máis misericordiosos? Establecemos unha relación sentimental coa lingua semellante á daqueles matrimonios de chiste: ti zóupalle duro á parenta, que xa ela saberá o porqué, aínda que ti non o saibas.

Conto esta animalada porque acabo de ler esta noticia.

Cheira a "ya te pillaré a la vuelta de la esquina". ¿Ou non?

No mesmo xornal lemos estoutra noticia: "Feijoo insiste no 'bilingüismo cordial'". As súas razóns están ben fundamentadas:

Ó dirixente do PPdeG non lle parece ben que "nos digan a lingua na que temos que aprender a ler", e considerou que o galego non se debe "impor", xa que se non lle "faremos un fraco favor" á lingua, xa que "cando hai algo que é obrigatorio, normalmente non é querido".

Si, señor. Porque en calquera país do mundo, cada pai escolle a lingua que lle peta para que lle aprendan a ler ós seus fillos.

E a ver se hai sorte e non resucita aquel que deixou dito que no necesitamos gente que lea, sino bueyes que aren.

(Imaxe de http://ctomedicina.com/Jueces/Images/Jueces.jpg.)