"Yo hace muchos años que vivo completamente alejado de Galicia; aquí no he querido tratar con la gentuza gallega ni leer los periódicos. Esa tierra crea usted que me es odiosa"
Carta de Valle-Inclán ó seu amigo Torcuato Ulloa, en Manuel Alberca / Cristóbal González, Valle-Inclán. La fiebre del estilo. Madrid, Espasa, 2002. P. 155.
Cóntan os biógrafos que Valle estaba daquela (1904) hospedado nun hotel de Aranjuez pelexando pola conquista de Madrid.
Estamos fartos de saber que o escritor arousán tiña unha lingua que afeitaba mellor ca unha navalla e sabemos tamén que calquera poder ter un cabuxo. Así e todo non podemos deixar de relacionar este amor ó país coa polémica que se desatou cando o Centro Dramático Galego preparaba a montaxe dunha obra deste autor (¿Las galas del difunto?). A polémica mantívose un tempo nos medios e a causa foi que alguén da familia de Valle-Inclán se opuxo frontalmente á representación en lingua galega.
Non sabemos se o noxo á nosa lingua se transmite xeneticamente; sabemos, porén, que non afecta a outras linguas.
Tampouco sabemos se Valle se preguntou algunha vez como quedaría a súa obra se lle limpasen todo o que ten de galego.
Imaxes: El pasajero (capa do libro citado); Amazon.fr (capa da edición francesa das Comedias bárbaras).
Ningún comentario:
Publicar un comentario