18.4.12

Xosé Tomás. Nómades

Imaxe da Editorial Galaxia.
Oito nomes de muller (Fátima, Sasha, Mercedes, Asunción, Lupe, Ghalia, Alma, Nawal), oito vidas asolagadas na necesidade, oito países de orixe, mais só dous mundos (o rico e o pobre) e un único drama: o da emigración.
Nas notas do autor achamos a confirmación das claves que o lector puido ir descubrindo no proceso de lectura destas microhistorias:
a) “Na figura da muller atopei o ser humano que ten que sortear máis obstáculos” (p. 76).
b) Protagonizan as historias “persoas que loitan por manter o que son” (p. 74).
c) A melancolía --que tamén sente o lector-- é o pano de fondo das historias e o bálsamo para as feridas (p. 77).
Os lugares de saída e chegada das emigrantes son distintos, pero o lector non repara tanto en nomes xeográficos concretos como nas relacións que se establecen entre xentes do primeiro e do terceiro mundo, gobernadas pol a necesidade, a desesperación, a valentía, a xenofobia...

Imaxe: xosetomas.com

Cada microhistoria é persoal e independente. Mais hai dúas interrelacionadas: a primeira (Fátima) e a derradeira (Nawal). A protagonista desta última representa para a nai (Fátima) a forza necesaria que a salvou do naufraxio na travesía e na terra de chegada. Nawal dinos que súa nai a considera “filla do mar”. Para o lector as dúas historias son dúas caras do feito migratorio: o pasado sufrido pola nai e o futuro do que pode gozar a filla, xa integrada na terra de acollida.

Sitiografía



Xosé Tomás, Nómades. Galaxia, Vigo, 2011.

Ningún comentario: