12.11.13

O cantar da emigración (Rosalía Castro)


V
Iste vaise i aquel vaise
(Rosalía Castro)
ACTIVIDADES
  1. Escoitamos a versión musicada.
  2. Lemos a versión orixinal do poema.
  3. Situamos o poema na obra (Follas novas), con axuda se for precisa.
  4. Comentamos os aspectos lingüísticos que discrepan do estándar actual.
  5. Comentamos os aspectos que difiren en ambas as dúas versións e analizamos que gaña ou perde o poema cos cambios.
  6. Debate: emigración/mobilidade exterior*.
  7. Imitamos o poema e escribímolo dende a óptica dos nosos tempos.
Iste vaise i aquel vaise
e todos, todos se van;
Galicia sin homes quedas
que te poidan traballar.
Tés, en cambio, orfos e orfas,
tés campos de soledad,
e nais que non teñen fillos,
e fillos que non tén pais.
E tés corazóns que sufren
longas ausencias mortás,
viúdas de vivos e mortos
que ninguén consolará.

Ligazóns:

Este parte, aquele parte
e todos, todos se vão
Galiza ficas sem homens
que possam cortar teu pão
Tens em troca
órfãos e órfãs
tens campos de solidão
tens mães que não têm filhos
filhos que não têm pai
Coração
que tens e sofre
longas ausências mortais
viúvas de vivos mortos
que ninguém consolará
(Versión: Antigos Orfeonistas da Universidade de Coímbra/Orquestra Clássica.)
Ligazóns:
Interpretación de Isabel Silvestre: http://www.youtube.com/watch?v=hcr3XhXdXfA
__________________
* Por se alguén non lembra o de "movilidad exterior" ou aínda é moi novo para que lle soe:





Ningún comentario: