Noticias de literatura-82

Xavier López Rodriguez publica Hai que ir morrendo, que "trata sobre a dignidade de completar naturalmente o ciclo da vida" (A Nosa Terra, 27-06-2010).
Teresa González Costa fala con Manuel Vidal (Galicia Hoxe, 5-07-2010). A escritora, gañadora do Merlín 2010, fala de literatura e compromiso.

Vicente Araguas fala no Galicia Hoxe (7-07-2010) por mor da publicación de Xuvia-Neda, libro de relatos que homenaxea a súa terra natal:

"Son un traballador da memoria, si. Este é un libro realista, que tamén ten algo de realismo máxico", -a casa que chora, a Pirucha que defeca subida a unha árbore...-. Realidade e ficción constrúen unha atmosfera evocadora, que mesmo provoca no lector a arela de coñecer, sentir os espazos míticos dos que se fala, ou que deles queda. A pegada cinematográfica, como a musical, é intensa: o ritmo, a forza do sensorial...

Cormac McCarthy vertido ó galego por Eva Almazán. Faktoría K edita A estrada (The Road):

A estrada é unha crónica sobre o mundo posterior a unha catástrofe nuclear, que indaga sobre se é posible o amor e a esperanza na devastación total. "Este libro é difícil de resumir: poderiamos dicir que son un pai e un fillo que camiñan pola estrada nun mundo apocalíptico pero quedaría moi curto. O valor da obra vai máis alá, é moi importante a reflexión filosófica e a beleza poética que fai", asegura [a tradutora].

Tamén se recolle a noticia no xornal El Mundo:

Ese pesimismo, esa soledad, ese oscurantismo que recuerda a los 'Séculos Escuros' que hundieron a la literatura gallega durante los siglos XVI, XVII y XVIII, lo transmite el norteamericano en esta crónica del viaje que padre e hijo dan a lo largo de una carretera de un mundo post apocalíptico.

Sin poder evitar teletransportarse a catástrofes como la de Chernobil o 'hechos' como la bomba de Hiroshima, los protagonistas caminan hambrientos y medio desvanecidos, en un decepcionante mundo de frío, nieve, niebla y de profundo silencio. Un carro de supermercado con algunas pertenencias les acompaña, toda una trampa mortal ante los supervivientes en el caminar hacia una posible costa salvadora. ¿Ciencia ficción o triste realidad?

Manuel Portas publica Doce recendo a salgado (Xerais), novela que ten como protagonista a Arousa. (Para os seguidores do tema do narcotráfico na narrativa tamén lles recomendo a lectura de Sarou, de Caride Ogando).
Con temática semellante, aínda que sen sinalar ningún lugar concreto, Manuel Rivas anuncia a próxima publicación de Todo é silencio:

“Acontece nun lugar imaxinario con referencias reais da costa atlántica. Nárrase o ascenso dun capo do contrabando, pero o realmente esencial na obra son as personaxes. O contrabando é simplemente o pano de fondo”, adianta o académico Manuel Rivas (Xornal de Galicia, 27-07-2010).

Xoán Manuel Casado recuperado por ANT, que lle publica Volta e revolta, novela aínda inédita:

Protagonizado por un guionista de cine que regresa desde Francia para ver el lugar donde habían paseado a su padre en el 36, Volta e revolta "es literatura pura, concentrada, dirigida a gente acostumbrada a leer". Casado redactó la obra, sin puntos y aparte y narrada en segunda persona, a comienzos de los noventa. "Contra la obsesión que existe en Galicia por la novela larga", explica González Gómez, "Casado demuestra que se puede escribir una gran novela corta" (El País, 13-07-2010).

Antón Lopo gaña o Gacía Barros 2010 con Obediencia, novela que

narra unha aventura futurista na Galicia do Século XXII, a cal se atopa dividida entre unha república controladora e orwelliana que ten por capital Santiago, e un territorio desértico e desolador baixo o dominio dunha resistencia que se opón a esa tiranía (A Nosa Terra).
Crónica de Mónica González no Galicia Hoxe:
Con esta novela ciencia ficción o autor monfortino volve sorprender nun traballo marcadamente de xénero "e non excesivamente fácil", confesa emo­cionado logo de saber do recoñe­cemento. Igual que noutras novelas como Ganga ou O riso de Isabel Hill, Lopo tece un universo imaxinario con historias parale­las.

Elías Portela (Elias Knörr para os islandeses) publica Cos peitos desenchufados:

que supón “unha nova viaxe literaria baseada na imaxe poética, na súa forza e nas posibilidades da palabra” (Xornal de Galicia, 21-07-2010).

An Alfaya gaña o Premio de Novela por Entregas con Vía secundaria:

Unha historia que se alimenta de varias tramas persoais, un matrimonio en crise, un accidente de tráfico que marca un punto de inflexión a varias vidas e, de fondo, un relato sobre a soidade e a incomunicación nos nosos días, un virus silencioso pero moi estendido (La Voz de Galicia, 21-07-2010).
O xornal patrocinador publica esta entrevista con An Alfaya.

Manuel Lourenzo gaña o Premio Abrente 2010 para textos teatrais con Aquelas cousas do verán:

Aquelas cousas do verán, ademais, posúe en opinión do xurado grandes posibilidades escénicas mediante a creación "dun universo de ficción onde o bo manexo das convencións ou da intertextualidade dotan a obra dunha calidade e madurez especial".

Trátase dun texto, engaden, "que bota man para a súa composición de moi dosificadas pinceladas simbólicas pero que trata con profundidade e moi interesante e transversalmente a actualidade. É unha peza profunda que fala das relacións entre as persoas cun impecable dominio da tensión dramática" (Galicia Hoxe, 22-07-2010).

Entrevista con Manuel Lourenzo no Xornal de Galicia (26-07-2010):

"Non hai nada autobiográfico nela, pero está influída polas paisaxes humanas e físicas dos lugares nos que vivo. Son os escenarios nos que se moven os protagonistas que teñen un punto en común que é o amor. Hai algunhas historias amorosas que nalgún momento reverdecen ou que quedaron aí. Creo que ten un ton lírico porque busquei unha estrutura coa que prescindir de acotacións e de determinados elementos que non están nas personaxes, omítese a técnica teatral".

Francisco Castro, entrevista no Galicia Hoxe por mor da publicación de O segredo de Marco Polo
(Galaxia).

Elena Veiga Rilo gaña o Biblos-Pazos de Galicia de novela. Baixo o título de "A xeración feisbuc", lemos no Galicia Hoxe (24-07-2010):

A igrexa, a pedofilia, os malos tratos, a violencia de xénero, os marxinados sociais, o mundo da moda, a hipocrisía enquistada e aceptada polos cidadáns, a droga, a transexualidade, a aparencia, a fraude, os traumas da infancia que quedan como tatuaxes na alma... Son algúns dos aguillóns sobre os que dirixe unha crítica "mordaz a irreverente" a moza Elena Veiga (Guísamo-A Coruña, 1991), que con só 19 anos, se fixo onte co VI Premio Biblos-Pazos de Galicia pola novela Morto en fucsia.

Pinto & Chinto publican Contos para nenos que dormen deseguida:

«Son contos para antes de durmir, e non como aquel tan longo que, cando o acabas de contar, xa era hora de que o neno fose ao colexio», reza en la contraportada. O pirata moitabarba, O príncipe e a princesa, A serea e o humano o O volcán durmido son aparentemente historias tradicionales, pero en Contos para nenos... todos ellos guardan un secreto (La Voz de Galicia, 29-07-2010).

Rematamos a recolleita de noticias con esta referida ó peso do capital da cultura no país, así como a constatación da falla dunha decidida e clara política cultural. La Voz de Galicia recolle a expresión "cortoplacismo pataqueiro". O sector do libro e bibliotecas presenta un panorama edénico, segundo a descrición do Xornal de Galicia. Para quen isto escribe, industria cultural e industria lingüística van indisolublemente xuntas. Pero como estamos nun ¿país? libre non nos queda outra que aceptar que haxa quen prefira pendurar tales industrias nos cornos dunha toura. Se cadra, non anda moi desencamiñado.