13.8.09

Arto Paasilinna. O muiñeiro ouveador (3)

Na páxina StradaNove atopamos unha recensión de Davide Potente sobre O muiñeiro ouveador (Arto Paasilinna) que enlazamos novamente aquí. Subtitúlaa "Un tolo finlandés á procura da liberdade". En síntese, dinos:
"Gunnar Huttunen é considerado soamente un pobre tolo que pouco despois das dúas guerras chega a unha tranquila aldeíña dende un lugar impreciso do sur de Finlandia. Kunnari, como lle chaman todos, decide reformar e poñer en marcha o vello muíño da ribeira do Kemijoki, abandonado hai máis de vinte anos. A empresa acada o éxito e comeza deste xeito a permanencia do home: a atmosfera pacata da comunidade vese trastornada polas bufonadas de Gunnar, home de metro noventa capaz de imitar moi ben a gran parte dos seus paisanos e a unha boa grea de animais. Se polo día a xente ri co comportamento raro de Gunnar, pola noite témeo e ódiao moi a miúdo. O muiñeiro sofre frecuentes crises depresivas que o fan ouvear pola noite. Todos os cans da veciñanza responden ós seus ouveos e por un devastador efecto en cadea a aldea enteira vai pasar varias noites en branco. De súpeto, prende o amor na vida de Gunnar identificándose coa figura de Sanelma, unha conselleira agrícola. Sanelma, andando o tempo e despois dos problemas causados pola alternancia de crises depresivas e exaltacións desenfreadas, dará comprendido este home e chegará a amalo. O mesmo proceso que vai da desconfianza que provoca o enfermo mental ó amor polo home vaise producir no lector: quen lea a primeira páxina logo se decata de que cómpre afastarse do protagonista, pero na segunda parte do libro non se pode evitar facerse seareiro de Kunnari. No fondo, é un bo home, unhas veces algo inocente e outras abondo renarte, que só desexa ser libre e que ama o seu traballo, o atletismo e a súa moza. Os personaxes secundarios, como o garda municipal Portimo ou Happola, vólvense relevantes para o destino do muiñeiro. Arto Paasilinna relátanos unha vez máis unha bela historia da súa Laponia, alternando a comicidade co drama humano e contando o paradoxo da tolemia dun xeito punxente".

Imaxe da páxina HorrorMagazine. Nesta páxina atopamos unha recensión de Elvezio Sciallis que non debemos perder.

Ningún comentario: