Arto Paasilinna. O muiñeiro ouveador (2)

Entre as ligazóns que figuran máis abaixo no apuntamento sobre O muiñeiro ouveador (Arto Paasilinna) está a de Cronache da Tule, blog de Luca Rota. Imos deixar aquí un pequeno resumo do que o escritor italiano di sobre o colega finés. O artigo completo e orixinal fica ligado novamente aquí encima.

"O muiñeiro ouveador é unha típica historia paasilinniana: nela o protagonista é un tipo estraño que xorde da nada nunha aldea da Laponia finlandesa para volver pór en disposición un vello muíño medio arruinado, un personaxe que tenta fuxir por todos os medios da civilización contemporánea e de todos os seus conformismos, rodeado de tanta xente ben pensada (o doutor, o pastor, o comisario de policía... os que "mandan" na comunidade, en definitiva) que, notándoo "distinto", acaban por denigralo de calquera xeito, mais que tamén é axudado por algúns que comprenden o espírito libre e non homologable, se cadra porque se ven reflectidos nun semellante espírito de liberdade mais sen teren a coraxe de facer o que lles pide a súa vontade; e todo na paisaxe finlandesa de sempre, natural, maxestosa e viva, feita de bosques, lagos, montes, ríos e animais salvaxes como únicos habitantes lexítimos. Mais é unha Natureza paradigmática, capaz de resistir aínda a invasión humana e, daquela, representante baixo moitos puntos de vista dunha enxebreza ancestral, dunha harmonía primordial aínda sensible ó ritmo da vida universal. (...) Neste ambiente desenvolve Paasilinna a súa narración; na fuxida da normalidade humana contemporánea, atopará aí acubillo e, se cadra, solucións ós seus problemas...
En suma, tamén n' O muiñeiro ouveador atopamos todos os ingredientes que fixeron de Arto Paasilinna o escritor escandinavo máis coñecido ó sur das súas habituais latitudes, ben amalgamados para lle conferiren á historia tamén unha lectura crítica e sarcástica da civilización moderna e da súa irrefreable tendencia a cortarlle as ás a quen queira voar libre (demasiado libre para o que permiten as regras impostas).
N' O muiñeiro ouveador , o protagonista, para escapar da persecución á que o condenaron os seus paisanos, exasperados pola súa "rareza", bótase ó mato e reconstrúe nel o seu pequeno mundo cotián no que vivir en santa paz, afastado de normas, regras, leis, imposicións a miúdo derivadas da vox populi vox dei, expresión dun egoísmo colectivizado máis que dunha sabedoría comunitaria..."