Algunhas desas noticias son preocupantes, porque soan a bota ferrada; outras ata resultan simpáticas, se non fose porque agochan o noxo enfermizo que non damos tirado de enriba.
Para os nosos alumnos que comentan -criticamente- textos propostos por profesores sádicos seleccionamos estes que agora mesmo enlazamos.
Empezamos co artigo de Susana de la Gala, que se fai eco do sentir dunha señora que, tratándose de homes aceptaría un aínda que fose galego; mais tocante ó idioma... Se recoñecemos que un home non vale realmente para moito, mellor será non preguntar xa o que pensa do idioma. O malo é que o tema xa vén de vello: se repasades algún traballo dos nosos humoristas, mesmo dos que publicaban nos felices anos vinte, atoparedes testemuños deste feito. Ata as señoritas acharían aproveitable un home do país, "si no fuera por ese acento tan gallego". Alá se nos foron cen anos, pero cien años no es nada; nin sequera un tango. Os mozos pensades igual, aínda que non o recoñezades.
Outra das noticias aparécenos en Vieiros e comenta unha reportaxe de Le Monde. A reportaxe é da autoría de Marion Van Renterghem, quen escribe dende un sitio chamado SAINT-JACQUES-DE-COMPOSTELLE (ESPAGNE). (Ya están estos nacionalistas cambiándoles los nombres a los sitios.) Se lemos a reportaxe e concluímos que os galegos somos un fato de ovellas, estamos lendo mal; practicamos pouco o francés. La Galice segue sendo ese recoin pluvieux du nord-ouest espagnol (...) où l'on se pique d'avoir des origines celtes, d'apprécier la cornemuse et d'avoir en horreur la corrida. Menos dá unha pedra. Na reportaxe podemos ler outras finezas que, malia cheiraren ó balor, non deixan de ser verdade.
Mais o que soa ó conto da piollosa é que Mariano Rajoy il refuse de parler le galicien, e mais que os habitantes da "rexión" savent qu'ils ne l'entendront pas prononcer un mot dans cette langue. A guinda da precisión ponlla Alfonso Rueda (PPdG): "Ici, chacun parle la langue qu'il veut".
Quen che nos dera.
Sobre un Rajoy deixou escrito Alexandre Bóveda: "¡O home, ademirable pola súa fe e o seu esforzo, a quen tanto terá que deber Galiza!" (Álvarez Blázquez, Alexandro Bóveda, p. 79). Cremos que se refería ó avó. Este de hoxe non quere probar se o idioma galego é quen de expresar as súas ideas. ¡Pois a nosa lingua évos ben sutil! Se cadra anda algo ocupado na defensa doutras linguas minoradas. Mágoa que estos lodos no vengan de aquellos polvos.
Mentres tanto, a moitos pásonos o que ó vello Isolino.
Ningún comentario:
Publicar un comentario