que figura no título, pero moito cunha relación afectiva coa lingua. Ironías á parte, trátase dun texto moi asisado e merecente de ser levado á práctica.O artigo suscita unha agradable sensación nos que temos coa lingua unha relación amorosa tan real coma inexplicable. Mais non nos impide mirar de esguello para quen tamén nisto se comporta coma un baballoso ou un baldreu, dispensando.
Lédeo e que vos sirva de proveito.
(Os bachareis podedes engadilo ós vosos "apuntiños" sobre lingua e sociedade. En serio.)
Abur, e sede felices (se podedes).
Sobre o asunto, vede tamén http://www.blogoteca.com/literactua/index.php?cod=15124.
(Imaxe: Sechu Sende fotografado por Nacho Santás. Galicia Hoxe.)
Ningún comentario:
Publicar un comentario