20.5.14

Penélope (de Díaz Castro, "Nimbos")

Xa sei que levamos feito unhas cantas actividades sobre o poeta homenaxeado no Día das Letras deste ano 2014, por iso unha máis nin se vai notar. Velaquí deixo esta proposta de

ACTIVIDADE
1. Escoitamos esta versión musicada de "Penélope" (Díaz Castro, Nimbos).


Ou, se o preferimos, escoitamos
2. Imos lendo o poema. Collémolo de Xosé María Díaz Castro, Poesía galega completa (Vigo, Galaxia, 2014. Edición de Armando Requeixo).

PENÉLOPE

Un paso adiante e outro atrás, Galiza,
e a tea dos teus sonos non se move.
A espranza nos teus ollos se espreguiza.
Aran os bois e chove.

Un bruar de navíos moi lonxanos
che estrolla o sono mol como unha uva.
Pro tí envólveste en sabas de mil anos,
e en sonos volves escoitar a chuva.

Traguerán os camiños algún día
a xente que levaron. Deus é o mesmo.
Suco vai, suco vén, ¡Xesús María!,
e toda a cousa ha de pagar seu desmo.

Desorballando os prados coma sono,
o Tempo vai de Parga a Pastoriza.
Vaise enterrando, suco a suco, o Outono.
¡Un paso adiante  outro atrás, Galiza!
 

3. Comentamos, se é preciso con axuda profesoral, a lingua do poema. Reparemos especialmente en expresións como: Galiza, espranza, lonxanos, pro, tí, chuva, traguerán, desmo, outono...
4. ¿Quen vén sendo a Penélope que dá título ao poema? ¿Como xoga o poeta coa identificación Galiza=Penélope?
5. O mito de Penélope dá título ao poema. ¿A quen lle corresponde aquí o papel de Ulises?
6. Comentamos a temática xeral do poema.
7. Sinalamos aqueles versos que apunten á inmobilidade do país.
8.Os versos "Un bruar de navíos moi lonxanos" e "Traguerán os camiños algún día / a xente que levaron" fannos pensar na emigración. ¿Poderían suxerir tamén os barcos e os camiños do exilio? Debatamos este aspecto.
9. Outro tema para o debate: a actualidade do poema á luz da realidade que estamos a vivir.

Ningún comentario: