 |
| Imaxe de Edicións Xerais. |
Mais alí onde se podía contrabandear con volframio creouse unha especie de oasis de abundancia e, neste caso, tamen abundaba a miseria moral.
A protagonista de Febre é unha rapaza intelixente, rebelde e afouta que se atopa no complicado paso da etapa final da adolescencia. A morte non asumida da nai e a actitude do pai, que ela considera covarde, complican aínda máis as súas relacións. Carmucha preséntasenos como unha heroína intelixente de corazón xeneroso, cunha afouteza por veces raiana na irresponsabilidade. Mantén un pulso permanente co socialmente establecido e en máis dunha ocasión ten sufrido na propia pelella as consecuencias da súa loita pola liberdade persoal e polos dereitos dos marxinados sociais.
Meteuse a contrabandista e facíase acompañar por un mozo da súa idade (Félix), fillo dos antigos caseiros, a quen consideraba coma un irmán. A banda de Carmucha chegou a ter sona de xusticeira e era á vez temida e respectada. Parte do gañado foi parar a unha escola de prostitutas na que a propia Carmucha ensinaba a ler e a escribir.
A protagonista de Febre é unha rapaza intelixente, rebelde e afouta que se atopa no complicado paso da etapa final da adolescencia. A morte non asumida da nai e a actitude do pai, que ela considera covarde, complican aínda máis as súas relacións. Carmucha preséntasenos como unha heroína intelixente de corazón xeneroso, cunha afouteza por veces raiana na irresponsabilidade. Mantén un pulso permanente co socialmente establecido e en máis dunha ocasión ten sufrido na propia pelella as consecuencias da súa loita pola liberdade persoal e polos dereitos dos marxinados sociais.
Meteuse a contrabandista e facíase acompañar por un mozo da súa idade (Félix), fillo dos antigos caseiros, a quen consideraba coma un irmán. A banda de Carmucha chegou a ter sona de xusticeira e era á vez temida e respectada. Parte do gañado foi parar a unha escola de prostitutas na que a propia Carmucha ensinaba a ler e a escribir.
 |
| Héctor Carré. Foto: Edicións Xerais |
O clímax desta novela de acción e espionaxe acádase na loita persoal que Carmucha sostén co Marelo, un cabo mafioso e homosexual que a violou para demostrarlle quen mandaba realmente. O Marelo cae nunha encerrona e morre a golpes e machadazos. Para que non pague con toda a culpa un inocente, Carmucha entrégase. Mais o inocente é fusilado igual. Daquela, o pai da rapaza (Matías) manobra para salvar a filla. Logra que a deixen saír do país a cambio de pandar el coa súa culpa.
Esta historia está contada na voz dun dos protagonistas, que lla relata á súa neta e aproveita, de paso, para contrastar as actitudes dos adolescentes do pasado e do presente.
Falan da obra
Esta historia está contada na voz dun dos protagonistas, que lla relata á súa neta e aproveita, de paso, para contrastar as actitudes dos adolescentes do pasado e do presente.
Falan da obra
Blog de Xerais: “«Febre« de Héctor Carré, Premio Fundación Caixa Galicia de Literatura Xuvenil 2011”.Trasfegando ronseis: recensión crítica de Febre e comentarios.
- Blog de Xerais: recensión de Febre, “unha historia cinematográfica”.
- Paula Fernández, “Apaixonante relato.Novela negra e cinema”. Artigo recollido no blog de Edicións Xerais.
- Novenoites: “A febre do volframio”.
- Héctor Carré entrevistado por Elena Ocampo.
- Caballeros de bien y gente como usted: “Febre de Héctor Carré”.
- Vídeopresentación de Febre.
- Bouvard e Pecuchet: “Pedagóxica e politicamente incorrecto”.
Héctor Carré, Febre. Vigo, Xerais, 2011. V edición Premio Fundación Caixa Galicia de Literatura Xuvenil.
Actividades: Febre. Test de lectura.
Ningún comentario:
Publicar un comentario