Lemos no
Galicia Hoxe un
artigo de Susana de la Gala sobre o masacre na Universidade de Virxinia. Céntrase a articulista na figura do profesor emérito que tentou deter o asasino mesmo facéndoo pasar por riba do seu cadáver. Mais non deixou de chamarnos a atención o parágrafo que citamos:
"Tiven bos profesores dende preescolar, agás algún caso concreto, cruel nos tempos de Franco, do que esquecín o nome. Deuse o caso que poñía de xeonllos cos brazos en cruz, e as mans suxeitando libros, os rapaces e as rapazas que falaban galego en clase. E ademais daba co anel enorme que tiña no dedo medio nas cacholas dos nenos e das nenas de aldea. Ou coa vara de medir, que era dura como o demo".
Non precisa comentarios. Só o traemos aquí para que a amnesia histórica non nos faga desvergonzados á hora de reclamar dereitos lingüísticos e de laiarnos polos ataques á sacrosanta liberdade.
A pouco que se escaravelle damos con alguén que considera delito o uso de certos idiomas, porque hai idiomas que ofenden.
E agora atopádelle explicación.
