24.6.14

Rochi Nóvoa. Farrapos de boneca

Na “Soleira” defínese esta obra como un “libro de sentimentos versificados”. Estamos ante un poemario que debulla o tema amoroso nas súas múltiples variacións e efectos secundarios: fastío, indecisión, depresión, espera frustrada, vivencia do momento porque non hai nada eterno, soños perdidos, desorientación, claudicación, separación, tolemia… Tamén o amor filial.
Unha excelente descrición poética das caras deste sentimento atopámola no poema “O amor” (na imaxe).O amor.jpg

Farrapos de boneca é unha reflexión pesimista --por veces desesperada-- sobre a existencia: “visualizo a angustia e desesperación / do Skrik de Munchc” (p. 35).  Unha foto da situación dánola a tirada de adxectivos de “Estado de reflexión” (p. 49; na segunda imaxe).
A ollada pesimista esténdese ao mundo que nos rodea. Así, en “Luvas de tisú” (p. 45) ou en “E que máis?” (pp. 50-1) o eu poético cambia a un nós e denuncia os males da globalización, nomeadamente a explotación económica, a corrupción e o abuso de poder. No primeiro dos antecitados poemas descríbenos como:
Monicreques manipulados por fíos
madeixas de la
que se desfán
feitas en… Taiwán?

Estado de reflexión.jpg



Para achegarse á obra

Ningún comentario: