30.10.12

Arturo Abad/Gabriel Pacheco. Taller de corazóns

Imaxe: OQO editora
Taller de corazóns é un poético relato sobre os efectos que un corazón bondadoso, que usa a xenerosidade como técnica e medicamento, produce naquela xente que o ten derramado ou carece del.
Matías, o protagonista, é un habilidoso artesán capaz de ir reparando aqueles corazóns cachifallos que lle caen nas mans, e vaino facendo con pezas que son pedazos do seu propio corazón.

 
Achegáronse ó taller


Arturo Abad/Gabriel Pacheco, Taller de corazóns. Pontevedra, OQO editora, 2010.

28.10.12

Unha lectora fóra do común (de Alan Bennett). Cuestionario

Imaxe de Rinoceronte Editora
CUESTIONARIO para o club de lectura de Unha lectora fóra do común (de Alan Bennett).

  1. ¿Que razóns dá a raíña para xustificar a necesidade de ler?
  2. ¿Que descobre a raíña na literatura?
  3. A raíña define o libro de forma simpática e plástica. ¿Cal é esa definición? Comentádea. [P. 29]
  4. ¿Que actitude amosan en palacio pola lectura?
  5. Con respecto á lectura, ¿como se define a raíña? [Pp. 39, 75...]
  6. Comentade as relacións que a raíña vai establecendo cos autores das súas lecturas. [Cfr. p. 57]
  7. ¿Que cambios opera a lectura na protagonista?
  8. Analizade brevemente o personaxe de Norman.
  9. Cando a raíña comunica ós ministros que ten pensado escribir, ¿sobre que aspectos fai as primeiras reflexións? [87-9]
  10. Valorade o final sorpresivo do relato.
  11. Agora que rematastes a novela, analizade os aspectos positivos e negativos que comporta a actividade lectora.
  12. ¿Como se describe na novela o contorno político da raíña?
  13. Na novela fálase do sentido do deber. ¿Como se relacionan na obra a actividade lectora e o sentido do deber?
  14. A raíña é lonxeva. ¿Seriades quen de acoputar nun marco cronolóxico a vida que nos conta e sinalar, de paso, uns cantos feitos históricos salientables?
  15. Segundo a lectura, ¿cales son as funcións da realeza no país no que se ambienta a novela?



Alan Bennett, Unha lectora fóra do común. Cangas do Morrazo, Rinoceronte Editora, 2010. Tradución de Moisés Barcia.

21.10.12

Poemas de África lonxe (de Jorge Arrimar e Eduardo Bettencourt)

Jorge Arrimar
Imaxe de Póvoa de Varzim
EU SON SOSPEITOSO (fragmento)

Eu son sospeitoso...
A miña cor traizóame.
É clara como as velas
que un día atravesaron
os océanos sen fin
para escravizar...
...a pel escura
feita noite de temporal...
Os músculos desfacéndose
no líquido azucrado
da cobiza
ao rodar dos enxeños.
A liberdade esmagada
ao prezo do algodón...
As mañás de lucro
no peito dos poderosos
tinguindo o ocaso de dor...
Si! Eu son sospeitoso...
O instrumento
escorrendo dos planos arquitectados
na penumbra...
A miña pel é da cor
das velas dos negreiros...
Sobre ela pesa a culpa
de séculos da escravitude...
Mais... a historia condéname
polo que non fixen.



Jorge Arrimar / Eduardo Bettencourt, Poemas de África lonxe. Cangas do Morrazo, Barbantesa, 2010. Tradución de Penélope Pedreira.

O poeta habita unha pel incómoda.

6.10.12

Ricardo C. Mora. Prosas inmaculadas

Imaxe de Edicións Morgante.
Ricardo Collazo Mora xunta nesta obra un monllo de prosas que, a xeito de lampos, iluminan retallos do mundo que nos rodea e que o autor nos mostra con ollada unhas veces irónica e outras sarcástica.
A temática é moi ampla. A temas xerais coma o da relatividade da vida, o paso do tempo ou o do carpe diem xúntanselle experiencias vitais próximas ou gardadas na memoria, escenas de vida en parella, sexo, experiencias coas drogas, trato con mascotas e outros animais domésticos, proxectos frustrados ou ilusións goradas, imsomnia, felicidade ida, frustración... ata no suicidio (p. 47) e o utras experiencias que compoñen o caleidoscopio dunha vida non totalmente satisfactoria.
Non podemos considerar estas prosas “inmaculadas” sen botar man do sentido do humor. Neste sentido teñen unha utilidade práctica inmediata. A súa lectura resulta depurativa e favorece o dasabafo psicolóxico, mesmo para aqueles que nos consideremos basicamente felices.

Falan da obra



Ricardo C. Mora, Prosas inmaculadas. Cangas do Morrazo, Morgante, 2010.